Hij legt uit dat het benoemen van trends in de VS. Worden gedreven door de wens van de meeste ouders om een naam te kiezen die anders is, maar niet te verschillend. Ouders bereiken dit, bewust of niet, door de geluiden van namen die tien jaar geleden populair waren enigszins te verschuiven. Waarom kunnen mensen met zo'n frequentie de juiste namen raden? De onderzoekers suggereren dat dit komt omdat onze verschijningen worden gevormd door de culturele verwachtingen en stereotypen die verband houden met een voornaam.
Een intrigerende, landelijke trend in babynamen? Ze zijn steeds diverser geworden naarmate de tijd verstreek. In de afgelopen 100 jaar hebben Amerikanen steeds meer nieuwigheid omarmd. Ze kiezen minder snel al populaire namen, en hebben meer kans om geheel nieuwe te slaan. De onderzoekers ontdekten wel dat een hoger mediaan gezinsinkomen correleerde met de trend naar minder veel voorkomende namen.
Inkomensongelijkheid correleerde ook met minder Sophias en Jacobs, twee van de meest populaire babynamen voor respectievelijk meisjes en jongens. Deze bevindingen bewijzen niet dat inkomen en relatief inkomen alle unieke babynamen verklaren die er zijn. Andere wetenschappers hebben echter ontdekt dat inkomensongelijkheid correleert met een hoger zelfrespect. Dit is een leuke manier om studenten te laten zien dat het kiezen van een kind een persoonlijke beslissing kan zijn, het is eigenlijk een beslissing die wordt gevormd door sociale krachten.
Namen en naamtrends zijn geweldige voorbeelden van wat sociologie kan onthullen, omdat, zoals Stanley Lieberson zo eenvoudig opmerkt, hoewel smaak in de meeste elementen van cultuur geen vereiste is, iedereen smaken in namen heeft. En het blijkt dat we veel kunnen leren over een samenleving door alleen maar te kijken naar patronen waarin namen we selecteren voor onze kinderen (en even belangrijk zijn de soorten namen die verschillende groepen vaak vermijden). In 1965 suggereerde Alice Rossi dat een deel van wat verantwoordelijk is voor de discrepantie verband houdt met genderongelijkheid. Zoals ze het zei: „Mannen zijn de symbolische dragers van de tijdelijke continuïteit van het gezin (hier).
Lieberson en Eleanor Bell ontdekten later dat meisjes ook vaker unieke namen hebben (hier). Het is een interessant voorbeeld van iets dat veel mensen geven in cursussen over mannen en mannelijkheid. Hoewel mannen als groep systematisch bevoordeeld zijn, kunnen ze verantwoordelijk worden gehouden voor een beperkter scala aan genderprestaties dan vrouwen. En hoewel mannenrechtengroepen dit zouden kunnen kaderen als een illustratie van vrouwen die de groep zijn die profiteert van genderongelijkheid, wordt het veel beter begrepen als wat Michael Messner een „kosten van voorrecht” noemt.
Mannelijkheid is letterlijk geopend. Het is iets dat meer is gebeurd voor sommige raciale en klassengroepen dan voor andere. En of deze transformatie - deze „openstelling - een teken is dat genderongelijkheid met succes wordt uitgedaagd of gereproduceerd op nieuwe en minder gemakkelijk herkenbare manieren, is het onderwerp van mijn favoriete hoek van het veld. Bekijk alle berichten op geslacht %26 Society Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en ontvang meldingen van nieuwe berichten per e-mail.
En dus kan het geven van een klassieke, gemeenschappelijke naam een manier zijn om culturele stereotypen en onrechtvaardige discriminatie uit de buurt te blijven. Maar een eeuw later, in 2000, kreeg slechts 75% van de meisjes een naam uit de top 1.000 populairste meisjesnamen, en dat percentage was ook voor jongens gedaald, tot 86%. De enige keer dat ik ooit een dode naam in minder dan 80 jaar zag terugkeren, is toen het aansloeg met een totaal andere demografie (Jeremia is er nog een van, die na het verliezen van stoom in het begin van de jaren negentig in het noordwesten, nu heet is geworden in het diepe zuiden). In 1920 had 31% van de Afro-Amerikaanse meisjes en 25% van de Afro-Amerikaanse jongens in Illinois unieke namen, hoger dan de tarieven voor blanke Amerikanen, met respectievelijk ongeveer 24% en 22%.
Ik laat er graag een zien terwijl ik met studenten praat over welke namen ons kunnen helpen leren. Dat komt omdat al die namen, hoewel niet bijzonder genderspecifiek, werden gegeven aan ten minste drie babymeisjes voor elke babyjongen. Ouders uit de middenklasse hebben ook de neiging om hun kinderen een 'normale' naam te geven, maar met een ongebruikelijke spelling; dat zou erop wijzen dat het kind misschien niet tot de middenklasse behoort, zegt ze. Dus de naam Karen werd waarschijnlijk populair in 2000 omdat namen die begonnen met het K-geluid, eindigden met het N-geluid, of een EH-, R- of AH-geluid hadden in het midden van de naam populair waren in 1999.Als je leeft in een cultuur die opvalt, is het geen verrassing dat sommige mensen met populaire namen manieren proberen te vinden om hun namen aan te passen aan hun persoonlijkheid.
Ouders krijgen naamideeën van alles, van hun favoriete beroemdheden tot personages in bestverkochte boeken. En als je de naam aankondigt nadat de baby is geboren, moet iedereen doen alsof ze het leuk vinden in je gezicht, wat ze ook denken, zodat je uiteindelijk het gevoel krijgt dat iedereen het leuk vindt. Australische moeders en vaders zijn nu veel fantasierijker bij het kiezen van namen dan vorige generaties. .
